«Лужына»У дзяцінствеЎ вялізнай лужы стоячы, Спявала, аб акіяне мроячы, І лодкі Пускала папяровыя, Адкрыцці Былі ў дзень новы-новыя... І людзі Здаваліся прыгожымі, Ня трэба было быць асцярожнымі, Хацела Хутчэй я стаць дарослаю, Было ўсё Ў жыцці такое простае... Я не разумею, чаму мы змяняемся, Навошта мы простае так ускладняем. Я ўсе яшчэ веру: жыцце не спыняецца, Пакуль яго самі ў сабе не спыняем... На неба Здзіўлёна пазіраючы І рукі Свае распасціраючы, Жадала На птушку быць падобнаю, І крылы З'явіліся кардонныя... Нібыта Усё было магчымае І мары Былі ажыцявімыя, Пачуцці сапраўдныя і крохкія — Было ўсё Ў жыцці такое лёгкае... Я не разумею, чаму мы змяняемся, Навошта мы простае так ускладняем. Я ўсе яшчэ веру: жыцце не спыняецца, Пакуль яго самі ў сабе не спыняем... |
Дискография |
Рассылка |
